/ Abuzywność postanowień umownych – wygrana z Alior Bank S.A.
Instytucje finansowe, w tym również banki, zawierając umowy kredytu czy pożyczki z konsumentami, niejednokrotnie konstruują postanowienia umowne w ten sposób, aby osiągnąć jak największy zysk z tytułu zawieranych umów. Często wiąże się to z zastrzeganiem przez kredytodawców wysokich, dodatkowych opłat, którymi obciążeni zostają konsumenci decydując się na zawarcie umowy. W praktyce do najczęściej pobieranych pozaodsetkowych kosztów kredytu należy zaliczyć prowizję oraz składkę z tytułu ubezpieczenia kredytu. Niejednokrotnie kredytobiorcy – przed podpisaniem umowy – nie są informowani, za co tak naprawdę mają dodatkowo zapłacić, tj. co składa się na wysokość zastrzeżonych dodatkowych opłat oraz jakie czynności podejmuje kredytodawca w związku z udzieleniem kredytu i obsługą zadłużenia, które uzasadniałyby pobieranie od konsumenta dodatkowych opłat w wysokości przewidzianej w umowie.
Konsumenci, którzy w związku z zawarciem umowy obarczeni zostali obowiązkiem zapłaty wygórowanych pozaodsetkowych kosztów kredytu, nie są jednak bezbronni wobec bezprawnych działań kredytodawców i mają realne szanse na skuteczną obronę przed roszczeniami banków oraz innych firm pożyczkowych, o czym już niejednokrotnie przekonali się klienci Naszej Kancelarii. Poniżej jedna z wielu spraw dotycząca kwestionowania nieuczciwych postanowień umowy kredytu zakończona sukcesem!
Niedozwolone postanowienia umowne w umowie o kredyt konsolidacyjny
Do naszej Kancelarii zgłosili się kredytobiorcy z prośbą o pomoc w sporze sądowym zainicjowanym przez Alior Bank S.A. Sprawa dotyczyła umowy o kredyt konsolidacyjny zawartej w 2016 r. Na podstawie zawartej umowy Bank udzielił kredytu w wysokości niemal 200 000 zł – część tej kwoty została przeznaczona na potrzeby konsumpcyjne kredytobiorców, część na spłatę innych zobowiązań kredytowych, ponadto z kwoty udzielonego kredytu postała pobrana prowizja w wysokości 12 853, 90 zł a także jednorazowa opłata z tytułu pokrycia kosztów ubezpieczenia na życie w wysokości 42 780,32 zł. Z powodu nieterminowej spłaty zadłużenia Bank wypowiedział umowę aby finalnie wystąpić na drogę sądową z powództwem przeciwko kredytobiorcom.
Dzięki podjęciu skutecznej obrony i przedstawieniu właściwej argumentacji, popartej wieloletnim doświadczeniem zdobytym w prowadzeniu tego typu spraw, udało się uniknąć konieczności zapłaty wygórowanych kosztów kredytu. Sąd I instancji, po wnikliwym zbadaniu sprawy, przyznał rację kredytobiorcom w kwestii rażąco wygórowanych opłat pobranych tytułem ubezpieczenia oraz prowizji, uznając postanowienia umowne zastrzegające dodatkowe opłaty za nieważne, a tym samym niewiążące kredytobiorców.
W uzasadnieniu wydanego wyroku Sąd Okręgowy w Legnicy wskazał, że:
„W ocenie Sądu zawarte w umowie stron postanowienia dotyczące prowizji ustalonej w kwocie 12 853,90 zł są sprzeczne z dobrymi obyczajami i stanowią niedozwolone postanowienia umowne, przede wszystkim z uwagi na jej wysokość. Zaznaczyć należy, że prowizja stanowi prawie 9% kwoty kapitału i brak jest w umowie jakiegokolwiek uzasadnienia w tym zakresie tj. wskazania na co składa się kwota prowizji tj. na opłacenie jakich czynności. Tym samym konsument jest pozbawiony jakiejkolwiek możliwości weryfikacji tej kwoty, czy też możliwości dokonania oceny w zakresie zasadności naliczenia prowizji w tej wysokości. Co więcej zastrzeżenie takiej prowizji, zmierza do obejścia przepisów o odsetkach maksymalnych, co jest niedopuszczalne, a zatem umowę w tej części – również jako sprzeczną z ustawą – należało uznać za nieważną. Analizując treść umowy ustalona prowizja nie ma odzwierciedlenia w kosztach udzielenia pożyczki i nie uzasadnia zarobku strony powodowej w kwocie stanowiącej znaczny procent otrzymanego przez pozwanych kredytu.”.
Koszty ubezpieczenia jako dodatkowy zysk dla kredytodawcy
W przypadku niektórych instytucji udzielających pożyczek i kredytów, koszty ubezpieczenia przewidziane w umowie niejednokrotnie zastrzeżone zostają w wysokości stanowiącej nawet kilkadziesiąt procent kwoty kredytu. W praktyce kwoty zapłacone przez konsumenta tytułem składki ubezpieczeniowej – na podstawie wewnętrznego stosunku kredytodawcy z towarzystwem ubezpieczeniowym – w znaczącej części (czasami nawet ponad 90%) wracają do kredytodawcy, stanowiąc po jego stronie dodatkowe wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy kredytu. Umowa ubezpieczenia jest często wykorzystywana przez podmioty udzielające osobom fizycznym pożyczek lub kredytów w sposób zarobkowy jako dodatkowe narzędzie czerpania zysków w zawartej umowy. Coraz częściej jednak sądy, rozpatrując sprawy związane z zastrzeganiem w umowach kredytu czy pożyczki dodatkowych kosztów, w tym kosztów składki ubezpieczeniowej, uznają ubezpieczenie kredytu jako opłatę naruszającą dobre obyczaje i zbiorowe interesy konsumentów.
Powyższe stanowisko podzielił także Sąd Okręgowy w Legnicy, rozpoznający sprawę Naszych Klientów. Oceniając postanowienia umowne zastrzegające dodatkową opłatę z tytułu ubezpieczenia, sąd w uzasadnieniu zapadłego wyroku wskazał, iż:
„W ocenie Sądu identycznie [w stosunku do postanowień zastrzegających prowizję – przyp. aut.] należało ocenić zapisy umowy w zakresie obowiązku zapłaty na rzecz strony powodowej kwoty 42 780,30 zł i podkreślić, że kwota ta została zaliczona jako kwota udzielonego kredytu i oprocentowana analogicznie do kwoty pozostawionej kredytobiorcom do dyspozycji. (…) W ocenie sądu powyższe zapisy w zakresie pobrania jednorazowej składki oraz wliczenie pobranej kwoty do kwoty udzielonego kredytu rażąco jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego i kształtuje obowiązki drugiej strony umowy (kredytobiorców – pozwanych) w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, jest wyrazem rażącej nierównowagi stron. (…) Nadto strona powodowa nie wykazała w żaden sposób, że kwota 42 780,30 zł została przekazana na rzecz ubezpieczyciela. Powyższe skutkuje bezskutecznością zapisu w zakresie, w jakim strona pozwana była zobowiązana do zapłaty na rzecz strony powodowej kwoty 42 780,00 zł i w tym zakresie nie wiąże pozwanych stosownie do treści art. 3851 § 1 KC.”.
Podsumowując swoje rozważania, sąd uznał postanowienia zastrzegające rażąco wygórowaną i niczym nieuzasadnioną opłatę prowizyjną oraz składkę ubezpieczeniową za niedozwolone postanowienia umowne, niewiążące kredytobiorców. W ocenie sądu Bank ponadto nie zdołał udowodnić wysokości dochodzonego przez siebie roszczenia, co skutkowało oddaleniem powództwa wniesionym przeciwko Naszym Klientom w całości!
Zaangażowanie, profesjonalizm oraz doświadczenie w prowadzeniu podobnych spraw mających na celu obronę i dochodzenie praw przysługujących konsumentom w stosunkach z bankami oraz innymi firmami pożyczkowymi zaowocowały brakiem konieczności spłaty przez Naszym Klientów wygórowanych kosztów kredytu.
Powyższy wyrok nie jest odosobniony. Sądy coraz częściej orzekają na korzyść konsumentów, na których kredytodawcy, zawierając umowę kredytu czy pożyczki, nałożyli obowiązek zapłaty rażąco wygórowanych opłat, nie mających żadnego ekonomicznego uzasadnienia. Jeżeli kredytodawca wystąpił przeciwko Tobie z powództwem o zapłatę z tytułu niespłaconej umowy pożyczki/kredytu czy też jeżeli spłaciłeś umowę, w której znajdowały się postanowienia nakładające obowiązek zapłaty wygórowanych kosztów pożyczki/kredytu zapraszamy do kontaktu z naszą Kancelarią, która specjalizuje się w obronie praw konsumenta w procesach wytaczanych przez nieuczciwych kredytodawców oraz w dochodzeniu od instytucji finansowych kwot niesłusznie przez nich pobranych tytułem dodatkowych opłat związanych z udzieleniem kredytu, zastrzeżonych w rażąco wygórowanej wysokości.
